Yüce dağlar başında kar ile duman
Kahpe felek vermiş, katlime ferman,
Tükendi gücüm, kalmadı derman
Değme bana felek, gönlüm hoş değil.

Mesken oldu gurbet, inan yurt değil,
Bin bir çilem var, bir tek dert değil
Yüreğimde fırtınalar, hava kış değil
Değme bana felek, gönlüm hoş değil.

Bi çare kalmışım, ıssız yollarda
Ötmüyor bülbül, kurumuş dallarda
Ak doldu saçlarım, acımasız yıllarda
Değme bana felek, gönlüm hoş değil.

Dayandığım duvarlar bir bir yıkıldı
Yemyeşil umutlarım kurutulup, yakıldı
Kan ağlayan yüreğime tuzlar ekildi
Değme bana felek, gönlüm hoş değil.

Geleceğim karanlık, umutlarım kaybolmuş
Dertler azat, sevinçlerim hapsolmuş,
Yorgun gözlerime yaş yerine kan dolmuş
Değme bana felek, gönlüm hoş değil.

Aşk yerine, vurgun yedi yüreğim
Bin dualar etsem, olmaz dileğim
İçim kan ağlıyor, nasıl güleyim
Değme bana felek, gönlüm hoş değil.

Çaresizim, azap ile geçer günlerim
İnan ki asırlarca, bitmez dertlerim
Umutsuzca bir ışığı beklerim
Değme bana felek, gönlüm hoş değil.

Erol OKUTAN