9
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1450
Okunma
kadın hakimi oldu sonunda
kendi yabanıl övüngenliğinin
kırdı kendine kalemi
kalbindeki kamburu
bir deveye yükledi
çöl oldu düşleri
zarfına inanmayan
bir puldu şimdilerde
mühürledi mektuplarını
kanatları kırık güvercinlere
dili susuz kaldı
başka ağızların sebilinde
gülüşleri sırtlan
düşlerin çölü daha da büyüdü
kurguların üstünden günden güne
güneş
yüzünde doğursa da çocuklarını
içinde büyüyen karanlık
kaç şafağı yuttu
kaç yıldızı kuruttu
unuttu
erkek
bütün mumları yaktı giderken
kadının canı mum oldu
yandı durdu gecelerce
onun dönmesini beklerken
oysa ne kadar da çoktu kadın
hatırladı
yüzü yoktu adamın
siyah beyaz bir fotoğraf
ve onun gölgesi
bir gölgeye tutunmuştu
suretler ve onların gölgeleri
parmak uçlarıyla dokunuşlar
içindeki suya küs bir testi gibi
kırıldı kendiliğinden
jir-fhrn
5.0
100% (10)
Cevap Yaz