27
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
2311
Okunma
Suskuların arasına dalıyor bir müfreze
Ak köprüler altında zıkkım karanlık
Perdesini çekiyor bir kelime
Konuşmaya kalksam
Dinginlğimden
Ayağa kalkıyor, el sallıyor askerler
Sözler sürükleniyor yerlerde
Kelepçeleniyor sözcükler
Debeleniyor dilimin altında
Ağlıyor şiirler,bir hizaya dizilirken
Duvara çakılırken sırtları anlamların
Aradan bebek gibi gülümsüyor sevgiler
sessizliğimden
Yoksa sen misin dilimin altındaki taşları çıkaran
Kalbimdeki kuşları özgürleştiren
Maviye boyayan gökyüzünü
Düşlerimdeki saltanatın sahibi
Nasıl hafifler ayaklarım bilsen
Odam renk değiştirir,sıyrılır tutsak duvarlarından
Bilmediğim lehçeleri konuşurum
Yeter sadece seni seviyorum demen
Bir sözcüğün için yine yılları adımlarım
Susarken de anlarsın seni sevdiğimi
Bakışlarımda ışıldayan ırmaktan
Hep sana akarım su yolum sana
Sen çıkarsın çocuk avucumdaki falda!
8 1 2012- Nazik Gülünay