Bir Yanda


Bu ne hal ey vefasız
Sen bir yanda ben bir yanda
Neden gülmüyor yüzümüz
Sen bir yanda ben bir yanda

Bir yoldayız gidiyoruz
Sonumuzu bilmiyoruz
Boynu bükük bekliyoruz
Sen bir yanda ben bir yanda

Böyledir bizdeki töre
Kavuşmak kaldı mahşere
Pişman olduk yüz bin kere
Sen bir yanda ben bir yanda

Fal baktırdım falcılara
Kavuşmak zor dedi yara
Düşünürüz kara kara
Sen bir yanda ben bir yanda

Ergün bilir kalbimizi
Orda saklı sevgimizi
Bekleyelim sonumuzu
Sen bir yanda ben bir yanda


Ozan Ergün


1963 yılında Arpaçay’ın Cala (şimdiki adı Doğruyol) köyünde doğdu. Asıl adı Ergün Yalçın’dır. İlk ve ortaokulu köyünde, liseyi İstanbul’da bitirdi.

Aşıklık geleneği ve şiir açısından önemli bir geçmişi olan köyündeki büyüklerinden etkilenerek yaklaşık ortaokul yıllarında şiir yazmaya başladı. Bağlama çalmayı ise daha sonraları Sabri Şimşekoğlu’ndan (1948-1990) etkilenerek kendi kendine öğrendi.

Şiirlerinde çeşitli konuları işleyen Ozan Ergün, bir kamu kuruluşunda görev yapmaktadır.

Ozan Ergün bugüne dek birçok yarışma ve şenliğe katıldı ve çeşitli ödüller aldı, şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlandı.

KAYNAK:© BeKa Sitesi

..............................................................................
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-322-)(-)(-)(

Karşılıklı bekliyoruz
Sen bir yanda ben bir yanda
Hasrete gün ekliyoruz
Sen bir yanda ben bir yanda

Resimlere bakıyoruz
Kalpten kalbe akıyoruz
Ya sabırlar çekiyoruz
Sen bir yanda ben bir yanda

Gözden yaşı dökeriz biz
Taşa sevgi ekeriz biz
Her gün yola bakarız biz
Sen bir yanda ben bir yanda

Ufukları tarıyorum
Her dem seni arıyorum
Serap,hayal görüyorum
Sen bir yanda ben bir yanda

Bilsen nasıl dövünürüz
Sorsan aşkı savunuruz
Namelerle avunuruz
Sen bir yanda ben bir yanda

Gözler radar, sonar gibi
Susuz kalmış pınar gibi
Yalnız birer çınar gibi
Sen bir yanda ben bir yanda

Ömür böyle nicelerle
Issız, soğuk gecelerle
Lüzumsuz’um acılarla
Sen bir yanda ben bir yanda

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz