1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
883
Okunma
Yoksul ve Yabansı sözcüklerden bıktım artık
Sonsuza açılan kelimeler kurdum kendimce
Niyazlarda bulundum her sabah ve her akşam
Tanıdık ve benim olan bir sözcük için
Ağıtlar yaktım anlamlı hayatların uzaklığına
Geceler seyrettim yaprak dökmek için
Bir ben kaldım beni bana anlatmak için
Yaslandım dağlara benliğime ait olanı bulmak için
Asırlardır kaybettiğim gizli sözcüğü arıyorum
İçimde acılı bir yumak sarılı
Yaşadıkça ve nefes aldıkça çözülüyor
Ve Fakat içimde umutlu bir adım saklı
Kendimin neresinde saklandığını bilmeyen ben
Hangi yaşamlarda saklıyım
Bilinmezliğin kalbine bir hançer gibi saplandım
Bir hikaye yazıp Apansız bırakabilirim tüm geçmişi ve herşeyi
Hüseyin Adem Tülüce
Şiirin sahibi
Cevap Yaz