birlikte çıktık yola
o yol düştü önümüzden
görülmez tel örgülerle kaldık
zaman tespih çeker gibi döndürdü bizi
bizi bizden almalarla çevrildik
sevgi sözcüğünü okuyamadılar yüzümüzde


sevda minderleri yerine
eski hasırlar serdiler
törelerle lime lime
yasaklarla bağrımızda ezdiler aşkı
yasaklara tükürdük
tükürüldük


yol çekti ucunu bizden
göğe yükseldi ağaçlar
mavi çekti içini
acıdı içim,içine
burnu tıkandı güneşin
sızlanmalarımızdan


birlikte açtık sevgi yollarını
bir kalp kolye gibi göğsüme indin
boyundan büyüktü aşkın
daha büyüttün
yeni doğmuş bir bebe
apaladı önümüzde
boy ölçüşürken bizle
uzadı hızla


bir şey gelmezdi elimizden,aşka
konmamıştı işaretler
şaşırıp kaldık her dönemeçte
hangi yöne gitsek
geriyorlardı önümüzü
sonra gülüyordu arkamızdan
dur durak bilmeden yürüyen yolcular


hadi geri döndür zamanı
tozu kalmayan düşleri !

Nazik Gülünay