13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1403
Okunma
yolunu kaybedenlere
pusula veriyorum
dedi, bir yaren sessizce
kışlar eridi gözlerinde
uyuttuğu yüreği
esniyordu
hiç bilememişti, uyanmak zor değilmiş meğerse
geçmişi andı, dalarken geleceğe
nefesini daraltan
zehirli bir hüzün müydü
yoksa keşkeler mi sıkıyordu boğazını gizlice
kir pas içindeydi
yıkanmalıydı, bütün sular kurumuş olsa da
bir yolu bulunurdu temizliğin nasılsa
döndü, güneşe sordu merakla
sen hiç yüzünü gösterdin mi geceye
dinledin mi derdini
neden yıldızları giyinirmiş üstüne
bir tutam tuz aldı eline
avuçlarında iyot kokusu
tuz hayatının tadı olmalı
dedi, o yaren bilgece!...
Fergül
18.06.2006,21.55