Hayat sayfamızda kaldı isimler,
Dipsiz kuyulara düştü resimler,
Seni bekliyorken küstü mevsimler,
Sevdiğim demeye geç kalmadın mı?

Esti zâlim rüzgâr, yıkıldı taçlar,
Kökleri mâzide olan ağaçlar,
Nasıl da ağardı simsiyah saçlar,
Sevdiğim demeye geç kalmadın mı?

Beste yarım kaldı, lâl oldu diller,
Hâlime bakıp da acıyor eller,
Dalından kopar mı goncayken güller?
Sevdiğim demeye geç kalmadın mı?

Sensiz senelerim dert olup aktı,
Her bir saniyesi kor gibi yaktı,
Doğmadan aşkımı öksüz bıraktı,
Sevdiğim demeye geç kalmadın mı?

Hani yeşerirdi sevgiyle yaprak?
Bire bin verirdi aşk ile toprak?
Ömür çınarımdan dal kopararak,
Sevdiğim demeye geç kalmadın mı?

Sanma ki, sitemim sadece sana,
Asıl şikayetim kaderden yana,
Bir gün çıkacağız Yüce Divâna,
Sevdiğim demeye geç kalmadın mı?

Sana demediğim birkaç söz kaldı,
Ardından ağlayan bir çift göz kaldı,
Yanan yüreğimde bir top köz kaldı,
Sevdiğim demeye geç kalmadın mı?