Seçil Nimet ’e ithafen;

...



bırak İstanbul ’u bana gözlerin anlatsın
kirpiklerinden kanatlansın martılar
çekilsin balıkçı tekneleri kıyıya
ve ihtiyar vapurlar
avuç avuç yaşamak dökülsün bakışlarından
turkuaz görsün deniz





sussun Eminönü ’nde simitçi
güvercinler gülüşlerinle beslensin
ne güzeldir tebessümlerin
kaç yetim çocuk giyinir mavi bir palto gibi hayatı
ve kaç küçük kızın çözülür buz tutmuş düşleri
sussun Taksim ’deki çiçekçi kadın
süzülürken yanağından erguvan lilası
bakışlarından koklamak varken
papatyaları

bırak... bırak bana İstanbul ’u gözlerin anlatsın
her ses fazla bana bugün




geri çekilsin caddelerden istasyon kalabalıkları
akşam sarılırken şalına
kendi endamından ürperir bu şehir
sussun çiçek pasajında şarkılar
gözlerin konuşsun
gözlerin tanrının bahşettiği iki yakut tanesi
(gözlerin ki ayın ondördü)




bak..sırtını dayamış köprüye
dili lal konuşamıyor
söyle sen de şahit misin bu güzelliğe Beylerbeyi
hadi cevap ver




sussun sokaktaki gitarcı çocuk
ve yeni yetme şairler
bana iki yakanın hikayesini gözlerinden b/aşka
kimse anlatamıyor…






de_soulmate
Beylerbeyi/ikibinoniki