ben geçmişim varlığından

yokluğuna sarılıyorum şimdilerde

ben de yok oluyorum..

anlatmak gelmiyor artık halimi

ne sana ne de dostlarıma

suskunluğu seçtim tercihsiz.

kelimelerden de, cümlelerden de geçmişim artık

geçmiş bitmiş,anılara yollanmış bir postayım

senin hiç açmayacağın belki de

ve benim hergün açıp açıp tekrar okuyacağım..

sitem etmiyorum,kızmıyorumda sana

tüm dogruların başındasın kalbimin kıyısında..

göremediğim,fark edemediğim gerçekleri

yüzüme öyle bir çarptı ki yokluğun..

ne kızgınım sana şimdi ne de sitemkar,

sadece koca bir utanç ve

gözlerimi nemli tutan,bir kırgınlık bendeki

ve bende ki seni düşündükçe,bulamamanın verdiği

o anlamsızlık..

her ölüm yeniden doğuş,

her doğuşta kaybedişiyle bazı kendilerini

yeni bir kendisi oluyor insan..

geçmişim ben şimdilerde kendimden,

Doğuşumu bekliyorum...