ne olur susma konuş
susacaksın bir gün nasıl olsa
iki kişiden çıkıyor bütün kavgalar
tek başına yaşamak yok burada
ayaz olur bu şehrin son karanlığında sabah
sırtından kırbacı eksik olmayan dehlerle yürünmez ki hayat

matemin zamanı değil şimdi kalk
konuşmak vaktidir ey halk
bozulmuş gereksiz itiş kakışlarla ahlak
hep dışlandık hep içlendik burada
akıllar yıllardır oldu allak ve bullak


kötü bir rüya gibi bir anda uyansak
ne var ne kalmış bizden geriye baksak
yıkansak yıkansak yıkansak mana ile bakınsak

gün ışımadan
daha hava aydınlanmadan
sokağın kırık dökük eski bir lambasından sızan
kendini zor aydınlatan ışıklar er geç sönüyor
uyansak
karanlık dahafazla sarmadan

çıkarsak yazılan sayfalardan
bütün acı sözleri
kin nefret kötülükleri
ama yinede olmaz
gönümüzden çıkarmasak

soyu sırtlan
şu zamanın çakallarından
bir nefes alsak / yol bulsak
insan doğduk öyle kalsak

şehirler yakılıyor alev alev
yıkanıyor göz yaşlarıyla her gün
çok geç olacak sonra
mutlaka herkes için bir gün

gel bu gün
o gün bu gün
daha fazla gönüller yanmadan uyansak

bir çocuk gibi göz yaşı döküp
bir çocuk gibi ağlasak
iki kişiden çıkıyor bütün kavgalar
biraz anlasak.! günah.
her sözü bir hikaye bir şiir sanmasak
yazılanı yazmasak.