6
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1865
Okunma
deli bir rüzgarla savrulmuş
mihenk taşıyım
gözlerim kan kardeşi hüzünle
bir hayal düştü gözlerimden. dilendi.
tutsaktı
ateş böceklerinin kanatlarına doğru
duyduğu sesti kırıklığı
üşüyordu
barışın kırmızıya tutsak öznelerinde
yerde serili çırpınışlar
ruhunun haylaz kıpırtılarıydı
sonra,
gözleri parladı hasretin
tanıklık etti mevsimler
sevginin kıtlık zamanı gibi
silindi
canda buğu
bütün yaşanan
düşlerde kıvrılan ses avuntuları
bir de
avuçlarımızda
mahcup gözlerimizin kızıl bulutları
gitmek kolay mı gülüm..
.....
5.0
100% (11)
Cevap Yaz
