4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
853
Okunma
Herşeye şahitti o gün batımı;
Aydınlatılmış karanlıklara su serpen
Zehirli bir gün olduğuna da...
Dokunaklı bir gülümseme vardı aynada,kime ait bilmediğim?
Döndü dünya,döndü kendi geçmişine.
Mükemmeliyetçi bir kaç idam daha yaşandı beynimde!
Kuluçkaya yatmış intiharlar tüm ihtişamıyla karşımdalar.
Ürpermek tek çarem..
Deliniyor içim,içim delik deşik..
Asıl BENim dışarı taşıyor
Utanıyorum bu çıplaklıktan.
Ardı arkası kesilmiyor sessizliğin
Kanımda anılar biriktikçe,tükettiklerim ağlıyor...
Cevap Yaz