Sanki kirpiklerim batar içeri,
Sanki gökler erir içimde...
Eminim ki yürünesi bir yol ve
Yapraklar sere serpe uzanan mevsim.
Hani sevinilen pembe akşamlarda,
Sonsuz ufuklar yeniden başlar.
Atılmadık adımlar izbe bir gökkuşağı şimdi...
Rüzgar uğulduyor ismimi ve
Bir sabah vaktinde beliriyor sessizlik.
Birşey beni çağırıyor,
Birşey uzaklaşıyor benden...
Kanlı,umutsuz,sıcak bir ayaz benimkisi.
Neşe dolu hayranlıklarım hoyrat.
Açan çiçekler sularını kusmakta.
Bir ev ışığı kadar solgun ve yapmacık gülücüklerin kuşatımındayım.
HAYAT;
İkide bir vedalar
Arada bir aralıklı sevinçlerdir ya biraz da...
Ölmek bir zorunluluk,
Yazmak bir yükümlülük ve
Seyreylemek düzenin muazzam intizamını!
Hepsi bu...
*******************************************************
Tan yerinin ağarasıyla Güzel bir intizam eseri olan dünyanın devri-aleminde, ne yürekler suskun uyanır sabahlara,ne yürekler hüzün yüklü sevdasına esir olmuş, zihninde belirmiş olan o karanlık noktanın karanlığında bir ışık aramaktadır durgun bakışların ardında. Yüreğin esirdir, prangalara vurulmuş, forsa dır artık o uçsuz bucaksız denizlerde giden kalyonlarda...Tebrik ederim şiirini güzel bir çalışma ile en güzel vurguyu yapmışsınız. SEYREYLEMEK DÜZENİN MUAZZAM İNTİZAMINI...Yüce yaratan, onsekizbin alemin düzenini öyle güzel yaratmıştır ki hayran olur yaratılan beyinler bu muazzam düzene Saygılar sunarım.