3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
843
Okunma
Bu kadın;
Kendisiyle kavga etmeyi bıraktı
Karşısındaki ile kavga etmeyi de bıraktı
Hele hayatla kavgasını tamamen bıraktı
Uzattı barış elini düşmanına
Düşman sandığının kendi aksi olduğunu anladı
Bir panter gibi saldırmak değil yolu artık
Ya da ateş üzerinde ince bir ipte yürümek
Verimli tarlalarda olgun başaklarla salınır
Su gibi akar düşünceleri sessizce
Elbette ateşte pişti
Pişti kendince
Ve toprakta çıplak ayakla yürümenin
O güvenli,güzel dokunuşunu keşfetti
Öğretilen ile büyümenin
Öğretilen ile yürümeye yetmediğini gördü
Bu kadın;
Yudum yudum içilen suyun
Daha bir lezzetli olduğunu
Aşkın kavga ile değil de
Barışla can bulduğunu deneyimledi
Ve dayadı sırtını bir dağa,
İzledi tüm dünyayı tutan direklerin mimarı sevgiyi...
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz