ant içmiştik geçmişde
acı tatlı günlere
düştük hayat yolunda
tutunduk biz ellere

kırıldık küstürdük kalbi
yüz bin kere tovbede
yaşarken gömdük aşkı
mezar ettik kalplere

ne olurdu sanki
Hic incitmeseydin beni
kazanırdık belkide
aşkda saygıyı ile sevgiyi

lutuf edip gösterseydin
inancınla mevkini
yenilmezdik bu gün biz
Ayrılıklar aramizda olmasa

mutlumusun simdi sen
benden ayrı uzaklarda
kayıp gittim ellerinden
koydun beni kara toprağa

şimdi sende doy ihtirasla
o ateşli kacamaklara
oysa ölen yanliz bendim
Olmadi hayatda hic birsey umrunda

dilencimi sandın sen benim
onurlu dik duran kalbimi
misafir geldim usulca
tıkıldadım kalbini

açmadın iste yürek kapısını
anlamadın hic halimi
paraladın öldürdünya
sende sürün benim gibi aşk haini

Ben saf ve temiz masum
inanmıştım bir zamanlar hayat sürüvenine
Nasilda kapılmıştım senin
roman olan aşk hikayene

son sayfayı sen okumuştun
benim aglayan kaderime
gönül sana son noktayı koydu ,
Anlamadın mı...?

şiir ceylan yılmaz