Bir masal bizim aşkımız,
İmkansız aşklar diyarında...
Acılar katmerlisi,
Mutluluklar darağacında...
Figanım arşa çıkar,
Eyvahlar ardı ardına...
Keşkelerle dolu dünyamda,
Bir masalın çıkmazında...
Hani masallar hep iyi biter ya,
Bizimkisi bitmeyecek,
Bittiğinde ya ben dünyada olmayacağım,
Ya da akıl hastanesinde oyun oynayacağım...
Bu sevdanın adı yok,
Bu sevginin tarifi yapılamaz,
Gözyaşı sel,
Gülmek mi unutuldu,
Kavuşmak mı?
Zaten hiç olmadı...
Hani masallarda prensesler vardır,
Ya da sultanlalar,
Sana köle olur onlar...
O kadar yüksek ki makamın,
Sana ulaşmaya yetmez ki canım....
Bir hayallerimde sana ulaşırım,
Birde rüyalarımda...
Bir resmine bakarım,
Bir de kendime....
Gönlüme söz dinletemem,
Gelemem kendime...
Büyük sevgin var beni yaşatan,
Birde güzel gözlerin...
Masal bu ya bir gün belki bitecek,
Belki de imkansız aşklar diyarından çıkacak...
Belki de olmazlar olacak,
Büyük sevgim sana ulaşacak...
Ömrümün son günüde olsa,
Bu mutluluk bana yetecek...