Ey Aşk!
Katilim Sensin.

Kaç kez darağacından döndüm.
Kalbime gizledim seni.
Kalbime gömdüm.
İnkar ettim.
İnkarlarımla ayakta kaldım.

Nice yiğitler gördüm.
İdam sehbalarında can verdiler.
Nice genç kızlar,
Kan tükürerek öldüler.



Bu sefer kötü yakalandım.
Ey Aşk!
İtiraflarıma bile gerek kalmadı.
Şahitlerim;
Bütün sevdalılar...

Sırtıma yüklediler seni.
Yüreğimde bir kurşun kadar ağırlaştın.
Şehrin tüm sokaklarını dolaştım.
Avazım çıktığı kadar bağırdım.
Anam babam sana feda olsun yar!

Ellerim kelepçeli,tutukluyum.
Ayaklarımda zincirler.
Hani nerde bu sevdalılar?
Verilmiş sözler,ahidler,yeminler.

Ey Aşk!
cellatlarımı biliyorsun.
Cellatlarım senin yolunda yürüyenler.



Ey Aşk!
Katilim sensin.

Yargıçlar seni gördüler.
Yargılanan sendin.
Hüküm giyen ben oldum.

Şİmdi idamlık gömleğimle,
Karanlık hücremde,
Yapayalnız ve kimsesiz,
Ölümü bekliyorum...

Mehmet DALKANAT