Ne de zor gerçeği kabullenmek,
Gitti ve bitti diye yüze vurulan gerçeklerle yaşamak ne zor,
Oysa ne isteklerle çıkılmıştı,
Belki bir daha adım atılamayacak olan bu eşsiz yola
Ne kadar zormuş gerçeği saklamak,
Hissettiğini söyleyememek,ne kadar da hainceymiş
Seviyorum desem yalan söylüyorsun diyeceksin belki ama,
Sevmiyorum demem de kendime ihanet
Meğer ne yalancıymış hayatımıza "arkadaşça sevmek" kavramını sokan şairler.
Olur ya ilahi bir güç çöker iki omzumuza,
Çöker de anlatır en çıplak haliyle bizi bize.
Gerçi anlamı yok...
Biz Mevlana’nın dizeleri gibiyiz seninle
Girişi engin ve de durgun,
Gelişmesi olağan dışı,
Ve sonucu sadece kaderin belirlediği,
Garip bir bağ üzerine kuruluyuz seninle..
Avazım çıktığı kadar bağırsam şimdi
Gözlerin gözlerime değdiği anda
Ya da sesinin ruhuma ilk dokunuşunda
Yahut hayallerimde büyüttüğüm seni,
Seviyorum desem ne farkeder…


M.F.K.