0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1819
Okunma
Annem ;
Ellerini tutmayalı, sana dokunmayalı,
Bir pazar sabahı çığlık seslerine uyandığım
Kaybetmeyi ilk öğrendiğim, sabretmeyi ve yalnızlığı
Uyanmak istemediğim günün, 17.yılı bugün
Gittiğin günden beri ;
Değişen hiç bir şey yok ANNEM
Yine zihnimde sen, gönlümde sen,
Düştüğüm zaman kaldıran sen, kocaman umutlar veren yine sen.
Baktığım her yerde seni görüp, baştan ayağa titremek
Özlemden değil belki ama, sana layık olamamaktan ağlamak,
Özüme sakladığım sen, ve sana tutkun bir ben var
Sana aşık, sana hayran, özlemini iliklerinde hisseden bir ben var,
Nerede olursan ol, sen hatırladığım kadarsın,
Buğulu gözlerle yatağımda iki büklüm yatarken
Anne şefkatinle sımsıkı sarılansın...
M.F.K.
