1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1557
Okunma
Bir gün;
yangınlar içinde kalacak yüreğin biliyorum!!!
Biliyorum tel tel saçlarına dokunan bu rüzgar
bir gün senide kavuracak.
Sonra
bir sevda masalının en önemli kişisi olarak
yüreğinin kitaplığına kaldırdığın bu masal
seni her gün bir avuç daha yakacak.
Sonra göreceksin
geceler büyüyecek göz bebeklerinde
daha bir uykusuz
daha bir pişman...!
Uykularını feda ettiğin geceler yargıcı olacak gençliğinin ve sen
her duruşmada
benim yüreğimde müebbet kalacaksın
çaresizce ben de biteceğim biliyorum
yada en azında ben de bir şeyler.
örneğin anlamını yitirmiş bir sevda masalının düşsel kırıntıları
ama şuna eminim ki
her bitişimde şaşıran yörüngemde
kimsesizliğimin savunucusu olacağım.
"bu kimsesizlik benim.
ben kimsesizliğim."
Sonra bir gün ;
yani eksilince sendeki benler
daha bir anlam kazanacak sende ,
cızırtılı bir radyo frekansının beni anlatan şarkısı,
çiçekleri sulayan ellerin,
güneşin o yalın sıcağında kısılan gözlerin
ve bir akşam üstü bende unuttuğun yüreğin...
Sen sende daha bir anlam kazanacaksın...!
Her iç geçirişinde bir kaya düşecek gibi tedirgin
ama koynundaki yavrusuymuşçasına duyarlı
içinde taşıdığın bu birkaç ciltlik sevda masalı
her gün bir yaprak daha büyüyecek.
Belki bir gün tutmayacak ellerin,
avuçlarında kokum kalacak
düşüncelerinde ise hep kahrolası akşamlar.
her yıldızın şarkısını öğretmeye çalıştığın dudakların bile tanımayacak seni
ve hiçbir hoş çakalına sığmayacak
beni yollarken emanet bıraktığın bir çift göz yaşı….
Her cümleye olduğu gibi
her sevdaya da nokta konmasa da
ve hayatımın en uzun cümlesini kurarcasına
her defterimin
en son sayfasına kadar adını yazsam da,
ben artık sensiz yağmurlarda ıslanacağım.
Seni düşündükçe;
Martılar geçecek ansızın akşamsefalarının üzerinden.
Sonra bir gemi yanaşacak limana ,
bense karşı koylarda gözlerini arayacağım.
İçimde sonunu bilmediğim bir hüzün serpintisi,
seni sevdikçe çoğalırcasına eksilteceğim...
şimdilerde
yamaçlardan gülüşlerin geliyor her sabah
ve güneşin tenime değmesiyle seni kokluyorum balkonda.
sanki senin yüreğin şu daldaki asılı yaprak
öylesine sıcak
ama bir o kadar korkak
koparılma korkusu işlenmiş özsuyuna
Adının yanına masmavi bir gökyüzü
ve yanına da sımsıcacık gülüşlerini sıkıştırıyorum çocukların
Yine de az geliyor.
Ne kadar acı şimdi seni anlatmak
Kırgın denizin yılgın dalgalarına
Ne kadar acı bir bilsen
seni anlatmak
seni haykırmak
içimdeki dipsiz kuyulara...
ÖZGÜR AKIN
5.0
100% (2)
Cevap Yaz