Yine onsuz geçirdin iki gününü,
Unutmadan yürüyorsun sen dününü.
Bütün bu alem duymuş senin ününü,
Artık pir tacını takmışsın üstadım.

İsmin söylenir olmuş halep’te şam’da,
Artık incitmez seni kederde gamda.
Bir kıvılcım dahi olmasa bu çamda,
Sen ateşinle neler yaktın üstadım.

Aşkı idraksizler sana yar olmamış,
Şevkle arasalarda sen gibi bulmamış.
Bunca kelama saç bile yolmamış,
Yinede af ile bakmışsın üstadım.

Aşkın adını sen koymuştun tek hece,
Kağıda dökmüştün onu gündüz gece.
Şiirlerin çorak kalplerde bilmece,
Sen kurak çöllere akmışsın üstadım.

Yarinin bir sözü yaralamış seni,
O her gördüğüne karalamış seni,
Oyuncak sanarak paralamış seni.
Sen ise mücevher olmuşsun üstadım.

Kabe’ndeki sanem’inide yıktılar,
Gönlündeki ateşi tekrar yaktılar.
Hep ikrarla kapıyı vurup çıktılar,
Sen gidene değer olmuşsun üstadım.

Hadi git diyerek kovdun bir zamanlar,
Şimdi dizine vurma boştur amanlar,
Kül olurmuş aşk ateşiyle yananlar,
Sen yüreklere kar olmuşsun üstadım.

Bu şiirim kalır artık sana baki,
Seni anlatmaya kalem olmaz kafi.
Sen kalplere taht kurmuşsun Cemal Safi,
Ve sen bilinmez sır olmuşsun üstadım.
Hannan Uğurlu(ABDÜL)

Değerli üstadım Cemal Safi’ye ithafen yazdığım şiirdir...