Haykırsam sevdiğimi, Cümle cihan aleme.
Kesiyorsun önümü, Seni sessiz sevmeli.
Bırak yazsın diyorum, yasak koyma kaleme.
Şaşırmışım yönümü, seni sessiz sevmeli.

Susturdun ya sonunda, konuşan dillerimi.
Ne yaptımsa olmadı, tutmadın ellerimi.
Ne varsa el alemde, dağıttın güllerimi.
Bilmesinler dünümü, seni sessiz sevmeli.

Geceler seninleydi, ay’ımdın güneşimdin.
Sabahlar katilimdi, vazgeçilmez eşimdin.
Her anın içindeydin, tezgahtaki işimdin.
Zehir ettin günümü, seni sessiz sevmeli.

Ben şimdi ne yapayım, acıların elvermez.
Paylaşamam kimseyle, buna sır akıl ermez.
Ne kadar istesen de, sevenler yere sermez.
Vermesen de önemi, seni sessiz sevmeli.

Sus dedin sustum ben de, mavilere bağladın.
Biraz öne çıkınca, nazlı nazlı ağladın.
Bazen öfke içinde, yüreğimi dağladın.
Geçsin için dönemi, seni sessiz sevmeli.


Mehmet DALKANAT