çok sinsi oldu bende ayrılıklar,
ayaklarının ucuna basarak geldiler bana
habersizce,
bazen uykudayken,
kimi zamanda aşk salıncağında
yarı sarhoş sallanırken.....!!
düşlerimin korkulu belasıydı
hiç ummadığım anda
yalnız bıraktılar
kimsesizce,
ala sulu gözlerde birikim oldum
damladım sağnak sağnak.
gözlerin batış noktasında
bitirdiler.
ve ben hep çaresizken......!!
ne zaman sessizliğe hakim oldum
kuytu köşelerde bekledim
duygularım dile geldi
sevdam hep dibe vurdu.
vefasızca.
ne anlamsız bakışlara
ne de gecenin karanlığındaki
sessizliğe gebe kaldım.
hüzünlerime ortak oldum
sıcaklığına sarıldım yorganımın.
üşüyen ellerimi yastığımın altında ısıttım
gözlerimdeki yaşı
gecelere akıttım
hissetmediler.
kan kustu öfkem
gurura inat
çekip gittiler....!!
bende karamsarlığa aldırmadılar
yüreğimdeki sızıya dur demediler
kanayan yaralarıma bez bağlamadılar
içimdeki sevdayı öldürdüler..
bendeki ıssız ayrılıklar....!!!
bir tesadüfken tanışmalar.
aynı sebepden oldu ayrılıklar....

Hasan kaya Mersin....



.