2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1080
Okunma
Biliyor musunuz,uzun zamandır gecelerin olmasını hiç istemem..Geceler hep hüzün ve acı verir bana...!!Uzaklarda bir yıldız gibi parlayan evlerin ışıkları hep ürkütür beni..Kim bilir ne acılar,ne kederler,ne hayalkırıklıkları yaşanıyor diye düşünürüm hep....Bunları düşünürken sanki kendi yaşadıklarımı unuturmuşum gibi hissederim..Aslında bu düşündüklerim,yaşadıklarımın derinlerde bir yerde beklediklerini ,fırsatını bulunca ortaya çıkmaya hazır olduklarını hatırlatır bana...İşte şiirimin konusu bu....sizde kendinizden bir parça bulursunuz belki....
Hain geceler,
olmaz olsun...
Bu gecenin zifiri karanlığında,
oturmuşum penceremin önüne,
14.kattan taa uzaklarda ,
bir yıldız gibi parlayan,
evlerin ışıklarını seyrederken,
neler neler geçiyor bak aklımdan...
Ne de çabuk geçiyor zaman,
ne zaman geldim ,elli küsür yaşına
daha dün gibi çocukluğum,
sınıf atlarcasına terfi ettiğim gençliğim,
hayalkırıklığına uğradığım evliliğim,
tek yaşam sevincim çocuklarım,
ne de çabuk geçti zaman...
Bakınca 14.kattan
evlerin yanan ışıkları sanki ,
düşüncelerimi okuyor diye,
korkuyorum....
ordan bakınca hayat,
hiç de göründüğü gibi değil
şimdi geldiğimiz noktada,
yılların tükettiği biten evliliğimiz,
iki kızımız ve biz...
yalnız ...
geçen zamana ,
bizi yoran bu hayata,
meydan okuyoruz...
Hain gecelerin ,
sakladığı acıları,hüzünleri..
anılarda bırakıyoruz...
derin duygular bunlar derin...
birazdan güneş doğarken,
sabahın ilk ışıkları
hain gecenin sırlarını örterken,
ben yine biraz yorgun,
biraz uykusuz gecenin sabahından
sana sesleneceğim,
olmaz olsun,
hain geceler ,diyeceğim...
Cevap Yaz