20
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
1552
Okunma
ne kadar meraklı insanlar
anlamadıkları sözcüklere çöreklenmeye
karışık duygular içinde mut bulmuş gibi
habire çıkıyoruz kendi kolumuzdan
en sevgilimiz dargın arkada
dudaklarını kemiriyor
yüzlerinden okuyoruz bilmece kutucuğu
yürüdükçe sürüyle sözcük
dökülüyor eteklerinden sessiz sesler
çadır altında yüzümüz
yanan zehirlenen çocuklar
kışlar seğiriyor tenimizde
daha ulaşamadık arkada kalanlara
ters ters yürüyoruz oysa
bütün yurt dökülüyor
değil sadece duraktakiler
sabah yüreklerini uyutmuş
uyanmaya kaç var
üstüste atılan ölüler gibi kalkamayız
tutuklanır korkularımız aklımız
ibrahim’i ateşe attırır şeytan
putların en kralına soran
- hadi tanrıysan kurtar
kurtar parçalanan arkadaşlarını
döküm döşek yollarda sözcükler
dik tutarlar başlarını
eğip büken ellere karşı
çıkmaya çabalar saklı sözcük
ayaklar basar göğsüne
düşer parmakları arasından
güller !
16 12 2011