Yazmakla bir yere varılmıyor, yine de arka arkaya birikiyor harfler,
Onlarla anlatılmak istenen her neyse söylenmese de olur, gidenler,
Geri dönmüyor, yapılacaklar her neyse bir sonu da yok, boş yere,
Beklemeyelim diyorum, ne burada ne de dünyanın başka yerinde...

Yönümüz nereye, hedefimiz nereye, biz nereye doğru gidiyoruz?
Eğer yön değiştirmek istersek onun da nasıl olacağını bilmiyoruz,
Bende olan oldu, başkalarını da bilemem, yönümü değiştirmekten,
Vazgeçmek istesem de söz dinlemeyen bir arenadayız, derken...

İki adım ileri bir adım geri olsa da yola çıkmak böyle bir arenadır,
İlle de bir adım atmak gerekir, ağır aksak olsa da bu alışkanlıktır,
Biri gider öteki bakar, gitmeyen de vardır ama onlar hasar altında,
Ne oldukları gözükebilir, eğer üzerleri usta biri tarafından açılırsa...

Önümüz nereye, arkamızda ne var; üstümüzde, altımızda olan ne?
Belki de kimseler yok, gözükenler birer yanılsama, onlar da bizlere,
Kendimiz olarak yansıyabilir, aslımız başka neslimiz başka desek de,
Olan oldu biten bitti, bundan sonra yapılacaklar artık başka bahara...