Hayat başladı yine, her sabah olduğu gibi, sabahın bu köründe,
Diyecektim ama saate bakınca utandım, öğlen olsun bu sefer de,
Her türlüsü kabulüm, benim için fark etmez bu saatten sonra ama,
Bir zamanlar öğlen yemeği vakti olurdu bana, şimdi aksi olsa da...

Günler su gibi akıyor, dün ilkokuldaydım bugün de buralardayım,
Sorarlar adama: ‘Can sıkıntısıyla mı buralardasın?’ cevaplayayım,
Hayır, can sıkıntısından değil, hiç sebebi yoktur aslında ama sonra,
Belki de şair olur çıkarım, buralardaki herkes oluyor nasıl olsa...

Sahi, şair olmak nedir? Var mıdır adam gibi bir cevabı buralarda?
Bence yok, olsaydı olanların yüzde doksan dokuzu silinirdi burada,
Rahmetli babamı hatırlattı bana bu monolog, o söylerdi en güzeli,
Adam olmadıktan sonra şair olsa neye yarar, adam olmaktır güzeli...

Yazmak özeldir, satırları sıralayarak karalamaktan söz etmiyorum,
Karga sesi bile bana güzel gelir, gerçek kargalardan söz ediyorum,
Gerçeği olmazsa sahtesinin esamesi nereye kadar okunur sizlerce?
Esamesini bir yana bırakalım, dalgaya gelir yazılanlar her yerde...