Ben bir köylüyüm,

Aklınızın ulaşamadığı bir köyde

Sarı Çizmeli Mehmet ağayım!

Türkülerim çilelerden çıkar

Yıldızlarım baktığım yerden,

Daha nazlıdır ay’ım!


Ben bir köylüyüm,

Rengim kokum vardır yediğiniz ekmekte,

Kekikte, çiğdemde, şebboyda!

En yükseklerde açar gelinciklerim

Anadolu kokar terim!

Senin mersedesine

On çeker bengitayım!


Ben bir köylüyüm,

Ya bir çeşme başında

Ya da harman yerinde başlar sevdalarım!

Yurdumun her kilometre taşında

Ata’mdan kalma vakarım!

Bazen hüzün olurum sokak sokak

Sevinç olurum kiraz dallarınca kırmızı

Dağlarca dağ

Ağıtlarca acı,

Irmağım

Çayım!


Ben bir köylüyüm,

Bir kuru soğandan doğar mutluluğum

Sizin alacakaranlık ve soğuk şehriniz

Geceleri cinnet getirirken

Benim tozlu yollarım yasemen kokar

Benim yüreğimde sümbül

Senin yüreğinde nem kokan bir yelken!

Ve benim en güzel hülyalara

Kurulur yay’ım!


Ben bir köylüyüm,

Daha çok ’Ben’ olduğum kadar varım!

Türkülerle yanık yanık iniler

En saf ve asil duygularım!

Hiç olmadı olmaz da

Lunapark’ım

Barım, gazinolarım!

Bilirim sizi de, şehrinizi de

Bilirim nazınızı kahrinizi de,

O balık kokan, şarap kokan denizi de

Sisler içinde oynar hatıralarım!

Orda başlayan hayallerim

Orda kurulan yıkılan

Sırça sarayım!


Ben bir köylüyüm

“ben” kokar iğneden ipliğe neyiniz varsa

Bazen bir inek sütü kadar ak

Bir çaydanlığın sırtı kadar karayım!

Ama hep tertemiz ışır yakamozlar

Gökyüzünde Samanyolu

Benimle dolu!

Ne Japon gülü’nde, ortanca’dayım!

Bensiz ulaşılmaz, ışımaz yıldızlarım

Gül yüzlü dolunayım!

Durmuş Kaya

.