6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1714
Okunma

Kağıttan gemilerim de oldu çocukluğumda,
Mantarı oyup, yelken taktıklarım da.
Hiç biri direnemedi dalgalara.
Bir ben kaldım
Kaybolmayan
Zamanın
Peşi sıra..
Bunca poyraz, bunca fırtına
Yosun tutmadı yüreğim
Sığmaz içim içime hala.
Bulutların beyazına
Güneş’in alazına
Sırılsıklam da olsam
Bahar yağmurlarına
Yenilmedi yüreğim.
Umudumu sevdama
Sevdamı yelkenime işledim.
Deniz mavi,
Mavi benim
Denizim,
Rüzgarımı senelere yükledim
Pupa yelken
Giderim..
05/02/2007
Ayvalık
H Hikmet Esen