Biliyorsunki bugün benim doğumgünüm.
Aynı zamanda da sensiz geçen ilk doğumgünüm.
Sensiz hiçbirşeyin tadı yok baba.
Sen olsaydın hediye olarak ne istiyorsun diye sorardın
bende her zamanki gibi seni yanımda istiyorum derdim hüzünlenerek.
Ama şimdi diyemiyorum da gülemiyorum da.
Seni çok özledim baba.
Sensiz hiçbirşeyin anlamı yok.
Hayat boş, yaşamak anlamsız.
Sensiz mutlu olamıyorum.
Gittiğin günden beri herşey çok değişti baba herşey.
Herkes çok farklı oldu.
Bu kadar yıl hep yüzümüze gülen insanlar canavar oldular birden.
Buna anlam veremiyorum baba.
Herkes çıkar peşinde, kimseye güven olmuyor.
Keşke yine burda olsaydın baba.
Yanıbaşımızda olsaydın.
Bizi bütün kötülüklerden koruyup, göğüs gerseydin.
Bütün sorunları çözüp herşeyi düzeltseydin.
Bizi böyle yalnız ve çaresiz bırakıp gittiğinden beri mutlu olamıyorum.
Nefes alamıyorum.
Hayatımızın, evimizin düzeni yok baba.
Daha doğrusu düzene sokacak biri yok.
Sen yoksun baba sen yoksun.
Sen yokken hayatta yok.
Hala alışamadım yokluğuna.
Hala kapıdan içeri girip ’Selamün aleyküm’ diyecekmişsin gibi geliyor.
Ama olmuyor işte.
Hergün saat 7’ye 10 kala çalan zil çalmıyor.
Sen gelmiyosun baba.
Seni çok ama çok seviyorum baba.
Sen hep kalbimde, sen hep aklımdasın.
Seni hiç unutmayacağım babam.
Seni çok seviyorum babam.
Bu kelimeyi son kez ellerini tutup, gözlerine bakarak söylemeyi çok ama çok isterdim.
Ama bunu yapmak için çok geç kaldım babam çok geç kaldım sana yetişemedim.

MEKANIN CENNET OLSUN BABAM ,YATTIĞIN YERDE RAHAT UYU
12.09.2007 (BABAMA)