3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1079
Okunma
durgun bir gökyüzüydü
zaman
giyindik düşlerin elbiselerini
salınarak yürüdük
düşüncelerin büyüdüğü ayrımlara
üstelik
bütün hüzünler saçak altı ararken
çıplaklığa sarıldı
hayalleri bozuk sığ orantılar
ve
ilk ışıkta aynalar tutarak fısıltılara
bir yudum da
uyandırdık uyuyan bebekliğimizi
sonra yoğrulduk
böğürtlen salkımları arasında
dar bir çizgi ekseninde
gözlerimizden vaatler taşıyor
başı boş sonu boş
bütün sevinçlerimiz
ipsiz vakitlerin
cam kafeslerinde tutuklu
....
5.0
100% (6)
Cevap Yaz