Hani sen, sevmiyorum Ankara’ yı derdin ya,
Seninle sevdim bu kenti derdin ya,
Ne çok zaman oldu geçmeyeli bu şehrin terminalinden,
Özlemiş bu şehir seni bilesin.
.....................



Olur, da bir gün yolun düşerse;
Mavi kazağını giy üstüne,
Umutlarım gibi.
Bırak saçların dağınık kalsın,
Rüyalarım gibi.
Elinde mutlak tek papatya olsun,
Direnişim gibi.

Bozkırın ortasında bir şehir…
Deniz kokulu aşklar yok burada;
Tutkulu sevdalar kol gezer,
Can verilir bir bakış uğruna,
Meltemler esmez gün batımında,
Hele ki birde gecenin ayazı vurur.

Kaldırımları ölü ruhlardan örülür,
Kelebek ömrü sevdalar onursuzca,
İhanetler gurursuzca,
Şarjörlere gebe.

Geçtim kaldırımlarından,
Senli yanlarına dokundum,
Düştü şehir delik ceplerimden.

Ve
Ben…
Bu gece;

Rafa kaldırdım sana kırgınlıklarımı,
Yüreğimi aldım avuçlarıma,
Üşüyorum…
Sensizlikten…
Cümlelerim sustu…
Kelimelerim buruk…
Bir ihtimal gelişinin umuduna sarıldım.

12 Aralık 2011
00.55
Hamiyet GÖZ
(Kimliksiz Şiirler..)