Şarkılardaki en büyük yalnızlık
Akşamdan akşama
Demlediğimiz sevda
Kaldırdığımız kadeh
Uzun bir gece
Yine sensiz geçen

Ünlem işaretleri büyüyor içimizde
Soru işaretleri
Kemiriyor beynimizi
Sensizliğin bir akşamı daha
Yüreğimize damlar gözyaşları geceleri
Hüzünler sarar dört bir duvarı

Perde arkasından gidişini izlerken
Şarkılardaki en büyük yalnızlık
İçimizin karanlığında
Geceyle bir muhabbet
Kim bilebilir ki
Bulutların arkasında
Saklanan Güneşin
Bir daha doğmama ihtimali olabileceğini

Bu kadar karanlıkken gece
Bak yine yağmur
Ve yine sen yoksun

Virgüllerle süsledim
Sana yazılan her cümleyi
Nokta koyamadım sonuna
Veda edemedim sana
Titreşim alanında kaldı sesim
Yutkunmakta zorlansamda
Alevlerle tutuşturdum sevdamızı
Sıcaklığını hissed diye

Sensizlik bir şarkı oldu dilimde
Çerçevesiz bir resim adeta
Çığlıklarımın duyulmasına engel
Dibe düşen bir not
Adına yıldızsız bir geceydi yine
Yine ve yine sen yoktun
Şarkılardaki en büyük yanlızlık
Bu işte...



sevay