0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
752
Okunma
Namert kucağına kundaklanmış da,
Can dostunu el sanıyor zavallı.
Bağrından iteni kucaklamış da,
Her şamarı gel sanıyor zavallı.
Beyin kalker taşı akıl zaten yok.
İlime, irfana, fen’e karnı tok,
Namertten, nemruttan marifeti çok,
İnsanlığı zul sanıyor zavallı.
Ben inançsız deyim, siz deyin kafir,
Her saat, her dakka ağzında küfür,
Sohbette hiç yoktur, lisanda sıfır,
Eşşekçeyi dil sanıyor zavallı.
Yokmuş eşi, bulunmazmış emsali,
Beyaz kelebeğin kararmış hali,
Mikrop saçan kara sinek misali,
Her pisliği bal sanıyor zavallı.
Metin der ruhunda oluşmuş göçük,
Yol bilmez kargayı kılavuz seçik,
Göz ile görünmez, pireden küçük,
Kendisini fil sanıyor zavallı.
2000
