3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1755
Okunma
Yoruldum anne.
Kimseye anlatamıyorum şu derdimi..
Susup kendimi paralıyorum içimdeki hezeyanlarda..
Bir bilsen halimi, savaştayım sanki..
Ama acemi bir asker gibi hep kendimi yaralıyorum..
Ağır geliyor yüreğime bu yenilgi..
Bilsen kurtarırsın kızını biliyorum..
Ama konuşamıyorum işte,
dilim yüreğime küs gibi..
Hatırlıyorum;
çocukken ateşlendiğimde bütün gece uyumaz, başımda beklerdin..
Şimdi yüreğimde öylesine bir ateş
uyutmuyor geceleri..
Kimseye güvenemiyorum anne..
Daha dün yoluma öleceğini söyleyen,
bugün tabutumu taşımaya meyilli..
Hani söz namustu,
öyle söylerdi babam..
Anlamıyorum anne,
Anlayamıyorum..
Hep mi namussuzlara düşer gönlüm..
Kimseden birşey beklemiyorum artık..
Umutlarımı uykuya yatırdım şu sıralar..
Uyandırdığımda büyük umutlarım olacak..
Bil istedim anne..
|esracan 10.7.11
5.0
100% (4)
Cevap Yaz