besbelli unutmuşum ,
adın neydi
hep böyle seninle
sensiz kalanlardanım ben
yıldızlar yolunu değiştirdiler
beni sensiz gördüğünde
ayağım tökezlediğinde
düşmeye yakınken
tutunduğum dal gibiydin.
şimdi ise hep
her bulunduğum yerde
kaybediyorum seni...
apansız yok olmak gibi
belkide.
gecenin koyulaşmaya
yüz tuttuğu o yerde
kayıp giderdin ellerimden
darmadağın.....
öten bir ıslık gibi
soğukları getiren
rüzgarın uğultusu
artık haber bile getirmiyor
dinlediğimde.
ben unutulmuş
en son çizgideyim
belkide denizlerin
erişilmez son kıyısıyım.
siyah beyaz resimlerde
soldu renklerim.
sence anlamsız saydığın
şiirlerimde avutmaz
teselli etmez oldular beni
sana ulaşamadım
sanki bir tutanın
bir saklayanın var gibiydi
seni benden
sana kavuşamadım
çekip gitmiştin yüreğimden.
belliki unutmuşum
adın neydi
kurtaramadın beni
bir türlü prangalardan
ezildi, çürüdü
kelepçe vurduğun eller
şimdi karanlıklardayım
mavi bir mutluluk
ağlıyor aynalarda
nerdesin hani şimdi
yoksa o muydun sen
Anı gibi, tarih gibi
silindin ezberimden
bir gün bu acılar diner
kaybolursa göz ferinden
sen yerine
toprağıma
koşarım ben
kaybolmuş o şehrimden
ben aldanmışım
unutmamışım adını
hep böyle ve sensiz
kalanlardanım ki ben......hasan kaya/Mersin....9-12-2011


..