yeni oynanmış bir oyundan arta kalan, tebeşir izlerini ezerek
kim bilir kimin efkarından hatıra taşlar arasına sıkışmış bir izmarite,
bir nefes daha asılıp, bir izmarit daha ekledim.
ayaklarımda;
kaldırım diplerinde birikmiş, mevsim gereği yağmur izleri.
soğuğun iliklerime işledi sevgili
uyudu kaldırımlar, artık dolaşabiliriz.

susunca yalnızlığı yoktan var eden vedalar
ve sallanan mendiller düşünce gözyaşları harbine,
bir ben ve bana tabi diğer ben, gölgemle bu gece
fısıldaşmaların gayrı meşru gerçeklerinden uzak
tüm gürültüsüne rağmen gidişine yumrukladığım duvarların
kendi kendime,
kentli yorgun hatta kanlı bastırıyorum avaz avaz isyanlarınımı
işte tüm şehir sustu sevgili, artık konuşabiliriz.

kendini kendine ispatlama derdinde, inine dönünce sokak köpekleri,
ellerinde ki halatları kıyıya bağlar gemiciler
akılları denizde, ayakları çabucak bir kadın teni istikametinde, kim bilir?
sokak lambaları kaldırımlara
düşler uykularla kucaklaşalı çok oldu
velakin sokulmadı senden ala helal, haram havuzu cehennemime
günah günahkarına kavuştu sevgili, artık sevişebiliriz...

k.koçyiğit
08.12.2011