ben, sende bütün gayrimeşru kararları meşru kıldım
aslında bu daha önceki bir hükümdü
sen henüz çıkmamışken karşıma
kıblem yine senin yüzündü

lâkin benim anlamsız ketûmiyetlerim
kırdı bazen kalbinin kulpunu
mağaralara çekildin

kalbimin kaderi var, kaderimin kalbi var
bil ki ben kaderimin de kalbimin de aklını sana verdim

bedenimle ilgilenmedin
senin bozuk ağzını da düzelteyim demedin
benim, kelimelerin gibi olan içimin iç tarafını sevdin.

bana kayıtsız-şartsız hiç kimse senin kadar değer vermedi
kimse de, sadece resminden
senin çene çukurunu ben kadar çok sevmedi
haz-hasret gerginliğini de kimse ben gibi hissetmedi

seni tanıdığımdan beri hep varsın
ve hep olacaksın
ne kimsenin saçları benim kadar uzundur avuçlarında
ne kimsenin, sakalları seninki kadar gürdür boynumda

beni gerçekten, benim sevilmek istediğim anlamda sevdin
bir hesâbın yok, tenimin müşterisi hiç değildin

erkek milletinin kaç santim olduğunu ben
kadın milletinin kaç gram olduğunu sen, iyi biliyoruz
yine de kimseye kıyamıyoruz
yine de dar düşünüp dar bakamıyoruz
ayrı şehirlerde üzülsek de aynı gözlerle ağlıyoruz
gözyaşlarının tadını unutanlar için

bil ki cennet’i hûri
cehennem’i ateş diye sunanlara bakmıyorum sen yokken
cennet de Cehennem de içimde
belki de bir tek senin görebildiğin o yerde
meselâ sen içimin cehenneminde gül-gülistân içindesin
veya içimin cennetinde yanıyorsun
bu biraz böyle olmalıydı ki
varlığım, varlığın
cennette cehennemi, cehennemde cenneti ispatlasın
tek buûdlu olmaz, buûdlardan biri sen, biri benim yani

seni aklımla seviyorum
şâh damarımdan daha yakınsın beynime
ve unutma.
bir gün seni yüreğimin hepsiyle seveceğim
ama onun makâmı şimdi bura değil

jir-fhrn