4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1096
Okunma
Kırık kalem ucudur
sevgiyi yazar korku
Mümkün değil söndürmek
yine de dökülür su
Kaderine boyun eğmiş
göç kaçıran kırlangıç
-im- ekine takılmasın
en masum kutlamalar…
Zamanını yitirmiş
takvim yaprağı
Boynu bükük bekliyor
koparılma anını
Kırık elmas gibi ay
dolanır gök yüzünde
Yaşarken kefen sarmış
uzaktaki yıldızlar…
Söz suskun ne desen hak
Bir kez merhaba bırak
Er özlemdi yürekte
Ondan vurur sızısı
Balta ağaç kendisi
vurur kendi kendine
Gün olur devran döner
yazgıda görmemek var…
İst. 28 / 09 / 07
Cevap Yaz