Kül savrulur geceye, çiğ yağar umutlara,
Kainat yangın yeri, yıldız yanar ay yanar,
Kor olur yürekler, lokmalar küle banar,
Serinliği saklar buz, damla su vermez pınar,
Baykuş güle meşk eder, ateşe bülbül konar,
Yanmak son nokta değil, sanma ki acı diner,
Can, canan kızıl alev, düğün yanar toy yanar.

Şu fütursuz zamanda, kor olup yanmaktayım,
Kanadım kırık bülbül, ateşe konmaktayım.

Duman kaplar geceyi, sis çöker umutlara,
Sevdalı yüreklerde sönmez bir yangın başlar,
Sacayağı yaptığın yerinde çatlar taşlar,
Nefti göz yaşı olan, kandile döner başlar,
Hafakanlar basarken, tutuşur hayal, düşler,
Uykular azap olur, kor ateş sende kışlar.

Ocaktaki su gibi, her an kaynamaktayım,
Yanmaya amadeyim, hep dim dik ayaktayım.

Hüzün kaplar geceyi, dert yağar umutlara,
Balasının ardından kutlu analar yanar,
Yiğit evdeş can verir, nazlı sunalar yanar,
Gelinlik kefen olur, elde kınalar yanar,
Duygular anlaşılmaz, asıl manalar yanar,
Can kavrulur özünden, gör ki cananlar yanar.

Yıllardır yanıyorum, küllere dönmekteyim,
Ay ile güneş ile birlikte yanmaktayım.

Ateş sarar bacayı, kar yağar umutlara,
Gönüller alev alev, sinede yürek yanar,
Hasrete dayanılmaz, sıladan ırak yanar,
Yar zülfünü tarayan, aynalı tarak yanar
Aşk yolcusu kalmasın, bekleten durak yanar,
Bu cehennem narında, Metin’im direk yanar.

Ben yanarım aşk ile benimle yanar dünya,
Kor alev çarkındayım, benimle döner dünya.

02.12.2011