Canımız yansada,
İçimiz sızlamıyor eskisi gibi....
Kabullenemesek de,
Zaman zaman isyan etsekde.
Son pişmanlığın fayda etmeyeceğini bilsekde.
Her an bir şeyler bitiyor...
Aldığımız soluk bir nefes eksiliyor.
Her ayrılık ve ölüm,
Saçlarımıza bir ak daha ekliyor...
.......
Geriye;
Kayıtsız şartsız razı oluşlar,
Bir gecenin köründe yitip gidiyor mutluluklar.
Dostluklar,arkadaşlıklar,
Bitmez denilen kara sevdalar...
Hani olmazssa olmazlarımızdı
Olmazlar....
.....
Biten, giden yok olan, eksilen neyse,
Artık aldırmıyorum..!
Kırılacaksa bir dal,
Düşecekse bir yaprak,
Ve, nasılsa bir gün üstümüzü öretecek kara toprak.
Tek kurtuluş "eyvah eyvah"
Bu yol olacak...
.......
İşte o gün yalanlar,dolanlar iftiralar,
İhanetler,kahpelikler son bulacak.
.......
Onun için canımız yansada,
İçimiz sızlamıyor artık,
Ekisi gibi...
Ağlamalar sızlamalar,pişmanlıklar,
Yazıldı sol omuzumuza günahlar,
İşe yararmı bilmem tövbe istiğfarlar..!
...........
Ve;
Yitip gidiyor,
Bir gün batımı mesafede umutlar.
Kırılıyor dallar,
Anızın soluyor yapraklar,
Kayıp gidiyor,
Bir gecenin bilinmez vaktinde yıldızlar.
............
O yüzden;
Bitiyor hasretler iç çekişler,
Ve, sürüp giden keşmekeşlikler...
Koymuyor artık sonsuza dek gidişler..
Canımızı yaksada,
Eskisi gibi acı vermiyor tükenişler ,bitişler..

03.Aralık 211