34
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2485
Okunma

............... ’gönlün ısısıca eller, okşar yüzleri
................gönül dondukça ellerin, yiter gözleri’
ruhu okşar, pak olan alınlar
mutluluk danslarının, süresi boyunca
araya girerse, nefsin benliği
geceler gebe kalırlar, gecelere
çalkalanır, kahırla gönüller
yıkılıp da, dağılırlar
gecelerin boşluğunda, sığıntıdır yürek
kör ebeciler
döner de, dururlar
karartıların, o zalim çöküntüsü altında
karabasanları sararlar
gözleri sicim gibi de, yağmur olur
gönüllerde de, sel
hıçkırıklarla boğuşur, boğazları
öz yıkıntıları altında kalırlar
çaresiz
halsiz
yârsiz
karanlıklardan; karanlığını kovalar, gecelerde
aptallığının korkuları sarar
bencilik içinde, yanarlar
kahrolurlar
her sabah yeşiliklere, hazanlarıyla uyanırlar
içlerinde patlayan, heyhatları içinde
sanki de; doğmamışcasına, güneş
yanarlar, keşkeleri içinde
umudun o cılız ışığını, ararlar
yeknasaklıkları çökerse, gönüllere
kavrulurlar
hey!
dingili baştan kırık, gönül
sen hiç de hiç, doymazmısın ki?
hey! uyan hey!
kahpe bencilliğin, o kapkara pençesindesin
gönülleri; kıvrandırıp da durursun
boş şamatayla
bir türlü de tad almaz, o kör yüreğin
ruhu boş olan gönülleri, sararsın hep safsataya...
(03.12.2011)AZAP
5.0
100% (25)