18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1525
Okunma
bulutlar söz vermişti;
hep pamuk şeker olacaklardı...
ama karardılar!
yağmur olup,üşüyen bedenimi ıslattılar...
denizler söz vermişti;
hep umut dolu olacaklardı...
ama kabardılar!
dalga,dalga beni boğdular...
dağlar söz vermişti;
bana hep yol açacaklardı,
ama çöktüler!
kabarıp kabarıp üstüme geldiler...
yollar söz vermişti;
hiç bitmeyeceklerdi...
ama bittiler!
sonuna geldim yolların;
ama bana yol vermediler....
kalbim söz vermişti;
artık kimseyi sevmeyeceğim demişti...
ama sevdi!
açıldı kalbimin içi,aldı içine beni!
hiçbirşey üzmedi de;
kendi kalbimin,
kendi mezarım olması
üzdü beni....