sanma silersin hayatından
her şeyi bir kalemde
yağmurlar düşsede gözlerinden yere
alevlerin tutulmaz / kor yanında olsada aşk
dönüşsüz yollar gibidir hayat / götürür seni kendi istediği yere


işte ben
bir türlü ununu eleyip / asamadım hayallerimi
esir olmuşum / tâ başından nefesime burada
dönüşümsüz nöbet tutar omuzlarımda melek
ruhum ayrılıp bedenimden toprağa düşene dek
kimin elindedir bir lokma ekmeği sindirebilmek
elinde olmadığı halde sanılarıyla öyle zannetmek
ALLAHIM AFFET

küfrün karanlık çukurlarına düşmemeli burada insan
yaşamın devamı değilmidir güzeli hayal etmek ?
bataklık galla kuyusu gibi / bilerek şirke düşmek
sola çeken omuzlarında / günaha / sebep mi oluyor / sadece bir lokma ekmek
yatacağın yeri seçmek ?

oysa güneş doğuyor
gök delinmiş yağmur yağıyor / toprak yerinden oynuyor
ya gündüzlerde karanlık olsaymış / güneş küsüp doğmasaymış
kim ne yaparsa kendine

aslında
bir mumun alevinde ısınmak gibi değilmidir hayat
sanki tir tir titrediğinde yüreğinden ?
hiç değişmez sahneler
tek kişilik oyun gibi ey hat !

bilmemki acaba görüpte
hayal etmesek / düşünmesek mi ?

olduğu gibi kabullenmekse aşk
kabulensek mi ?
ya sen onda kayboluyor / ya da senle var oluyorsa
aşk

ya da
arzuladığında ulaşmaksa eğer
ulaşamadığında yanmaksa
hislerde var olmuşsa her şey
toprak harmanlanmış gök karışmışsa o zaman
aşk

sen
hadi tut gözlerini görme
duyma kulaklarınla işitme
dokunma ellerinle tenine
sus konuşma kendi kendine
suyu yakan / ateşi ne zaman gördün ?
ağlama ya da gülme !