Bir evler yaptırmış idim bre Ramize’m sazdan-samandan.
Bir türlü oturamadık ki be Ramize’m tozdan dumandan.
Ben çıktım zıvanadan, iyice tozuttum.
Sen de çıktın büsbütün dinden- imandan.
Sonrasında ne han kaldı ne hamam
Bir ayrılık, bir pişmanlık tastamam.


Evlerinin önü boyalı direk.
Yerden yere vurdun sen beni felek.
Demir asa, bir de yırtılmış yelek,
Dön baba dönelim. Bilmem nere gidelim.


Evlerin önü mersin...
Sular akar kadınım tersin tersin.
Mevlam ne diye seni bana versin?
Sen istersin konak, villa, makam arabası..
Ben ise bozuk düzenin marabası.

Evlerinin önü kahve dibeği.
Dibeğe vurdukça oynar göbeği.
Var iken memleketin ağası beği
Ne edecen benim gibi köpeği?

Evlerinin önü incir ağacı.
Doktor bulamadı bana ilacı..
-Hastaneydi oğlum o bi kere..
Seni gidi uydurukçu. Seni gidi palavracı.

Evlerinin önü tahta taraba
Ana beni niçin verdin araba?
He ana niçin?

Evlerinin önü yoldur...Yolun sonu karakoldur.
Çok haklısın. Bu yolun sonu olsa olsa karakoldur.