G özlerin çakmak çakmak anlatıyordun bir şeyler.
İ çindeki isyanı döküyordun ya gülmekteydik biz.
Z il çalmasın istiyordu arkadaşların
E linde cep telefonunun kamerasıyla öğretmenin,
M asalını Kayda alıyordu

B u kadar mı güzel, bu kadar mı sıcak anlatılırdı yoksulluk?
E lem dolu minicik bir yürekte bu kadar çok olabilir miydi isyan?
R abbim bütün sevimlilikleri ve şirinlikleri sana mı vermişti?
A ğlatmayı da biliyormuşsun meğer. Hiç beklemezdim .



Y ine mi küstün?
Ü zdüler mi seni yine arkadaşların?
K albini mi kırdılar ayakkabıların delik diye?
S ınıf başkanı mı yapmadılar yine?
E h ben onlara sorarım bunun hesabını.
L akin sen yoksun. Neredesin?