6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
914
Okunma
COCUK ÖZÜRLÜ OLMAZ.Özürlü anne baba olur.Bunu Kayseride,yaklaşık 10 gün aynı durağı paylaştığım bir anneden öğrendim.Minnetimi ona Söyleyemenin İçimde kilitlenen acısıdır yansıyan .Kızının (HÜzün)isminden başka hiç bir şeyini bilmediğim Bu kadına duyduğum Minnetin eseridir.Allah Anne ve Baba olmayı bilenlerden razı olsun.
Nasıl anlatsamki ben sizlerde anlasanız
Erciyesin ayazı ve akşamın soyuğu
Belki yeminde etsem sizler inanmazsınız
Ne bir sığınak vardı ne de bir taş kovuğu
Masmavi bir hoyratı söylüyor gibi rüzgar
Yer mermer hava çelik jilet gibi soğuk var
Yarı çıplak bir kadın kucağında bebe si
Kimse demez bu kadın bu bebeğin annesi
İki sütun üstünde duruyor bir kainat
Melekleri çatlatır verilse iki kanat
Zirveden yamaçlara akıyor sanki nehir
Işıl ışıl saçların gölgesinde tüm şehir
Bir değil iki güneş doğmuş gibi simadan
Gül yüzü görünmüyor yayılan bu ziyadan
Turuncu bir güneşe benzettiğim bu nur’un
Ortasında kelebek diyilecek bir burun
Sarı simle süslenmiş küpesiz iki kulak
Mutluluk remzi gibi çizilmiş iki dudak
Dudaklar arasında hüzme hüzme bin ışık
Adeta inci gibi hem çok zarif hem de şık
Belki mükemmel değil ama kesin muazzam
Herşey yerli yerinde fizik gayet muntazam
Sadece ben değilim yüzlerce göz seyirde
Kim görse manzarayı hemen giriyor virde.
Maşallah subhanallah diyen donup kalıyor
Bu manzara nar gibi yürekleri yalıyor
Ezilmiş bir kavun mu kucağındaki nesne
Bu ezilmiş kavundan sızıp gelen bu ses ne
Yıllardır açılmamış bir kapı gıcırtısı
Yada bozuk musluğun sevimsiz çatırtısı
Yumruk kadar kafanın altında parmak beden
Bu kadın bu Mahluk’u bağrına basmış neden
Mütebessim bir bakış biraz kırgın ve kızgın
Ben anneyim diyerek söze başladı kadın
Bu biricik kızımdır iki yaşında hüzün
Ben Hüzün’ün annesi mağduru bir öküzün.
5.0
100% (6)