Yaz demiştim sana bir zamanlar

Demiştim de beni dinlemedin.

Yine söylüyorum "YAZ BE ŞAİRİM..."

İster saç telimin akından başla

Sakalımdaki aklara varana dek...

ya bıyıklarımdaki aklar!?

Onları da unutma sakın.

Dilersen kaşlarımdaki aklar

Üstüne üstlük cabası olsun...

Yaz be şairim.

Yalnız sendeki mi sevda?

Şu Agop’un meyhanesine

Nikotin kokusuna

Anason kokusuna batan mı dertli?

Elde neler var,"Beyde" olmayan...

Çek onlara da bir çizik

Sen beni yaz... Bendekini.

Gerisi faso, fiso...

Sendeki seni yakar,

Bendeki, sendekini satar.

Sorma ötesini, berisini...

Boşver sen gerisini.

Yaz be şairim, sen beni yaz.

Yazamıyorsun değil mi?

Kolay mı yazmak!?

Kalemin erir elinde,

Kağıt tükenir önünde

Zaman mefhumu kalmaz...

Saatler akıp gider,

Duymazsın bile...

Yaz be şairim, sen yine de yaz.

Gönlüm olmuşken,

Boynumu bükmüşken,

Çaresizce yakalanmışken...

Gel, yaz şu şiirini.

İstersen bozuk düzenden,

İstersen yoksul Hüseyin’den

Bilmem neyin nesinden...

Yazacaksan eğer,

İnadı bırak da, şimdi yaz

Son kez söylüyorum,

Yazacaksan hadi, şimdi yaz...

Ya da beni, bana bırak biraz.



Suat TUTAK

06.08.2005 (Garip şair)