Gölgeyi esirgeyen buluttan rahmet sağmam;
Yağmur bulutu olsam, başka iklime yağmam!


Gönlümün iklimine yağmadığına değil,
Acı feryatlarımı duymamandır matemim.
Yüreğimi sevgiye boğmadığına değil,
Seline kapıldığın rüzgâradır sitemim.


Bir damla suya muhtaç yeri hasrete boğmam;
Yağmurlu rüya olsam, başka iklime yağmam!


Senden gelen her şeye gönlüm razı olurken,
Sessizce gidişindir, içimde kalan ukde.
Bıraktığın enkazda acıları solurken,
Dumanlar yükseliyor, terkettiğin höyükde.


Ufukta güneş olsam, sensiz sabaha doğmam;
Yağmurlara eş olsam, başka iklime yağmam!


Kulağında çınlayan nağmeler benim sanma;
Dökülür dudağımdan hicran dolu bir ağıt.
Ne Mecnun ne de Leyla ile adımı anma;
Yazmaya kalksan beni yetmez kalemle kağıt.


Kirpiğinde yaş olsam, inan deryaya sığmam;
Yağmurlara baş olsam, başka iklime yağmam!


Korkma! Dertleri dürüp gönül odana yığmam;
Ansızın yön değişip gel bağrına bas beni!
Sağnak olsam bulutta, başka iklime yağmam;
Vuslatlı bir gecenin sabahında as beni!



MehmetZiya
30 kasım 011
trabzon



"Sanma ki zulmün kâfi, sanma boğar yas beni
Aşkı dola boynuma her şafakta as beni"
Betül Yüksel